Podczas imprezy sylwestrowej, kiedy znajomi prześcigają się w coraz to wybitniejszych postanowieniach noworocznych, ja rozglądam się w poszukiwaniu kolejnej butelki szampana, co uważam za rzecz bardziej produktywną i powodującą mniejszego kaca [niestety tylko moralnego].
Zapewne większości z nas zdarzyło się podjąć decyzję o jakimś postanowieniu noworocznym i nie spełnić go nawet w 1%. Nasze zachowanie po 1 stycznia ma dobrze ugruntowane powody, które bazują na :
- złym planowaniu
- planowaniu w złych warunkach
- złym podziale celów.
Po co nam planowanie
Dobre planowanie działań jest podstawą osiągania wyznaczonych celów.
Jeśli cel jest wyznaczony źle to podczas problemów, nie będziesz potrafił znaleźć objazdu do niego. Dlatego wyznaczane w życiu cele powinny być:
- sprecyzowane i konkretne
- realistyczne
- angażujące
- posiadać dobry plan.
Pierwsze trzy punkty przeanalizujemy w kolejnym akapicie związanym z naszym przypadkiem noworocznym. Jeśli chodzi natomiast o dobry plan to polega on na tym, że formułując cel musimy też wybrać sposoby dążenia do celu.
Oprócz tego powinniśmy analizować swoje postępy w regularny sposób. Popularny przykład postanowienia - siłownia w celu poprawy zdrowia i zmniejszenia masy. Spełnienie postanowienia nie sprawdzamy w kolejnego sylwestra a np. raz na tydzień:
- badając masę ciała
- trzymając się diety
- raz na miesiąc/kilka robiąc badania krwi.
Te działania pozwalają nam trzymać się drogi i w razie problemów planować objazdy.
Wśród zawodowych pokerzystów bardzo popularne są tzw. sidebety czy propbety. Polegają one na zakładach często niedotyczących samej gry w karty. Mogą dotyczyć wszystkiego ale obecnie trendem są zakłady o zrzucenie masy lub przybranie masy i są obustronne (dwie osoby - każda z celem). Zakłady są oprawione horrendalnymi karami np 100,000$ za niewykonanie zadania.
Złe planowanie - przykład noworoczny
Powoli staje się jasne dlaczego postanowienia noworoczne nie mają sensu. Głównie jest to spowodowane działaniem pod wpływem emocji.
Każdy z nas pewnie miał moment wielkiejmotywacji, kiedy wymyślał nowy projekt/biznes i czuł się Bogiem. Niestety podejmowanie decyzji o wyznaczeniu celu w takich warunkach jest kiepskim pomysłem.
Guru motywacyjni tzw. kołczowie będą Ci mówić, że jest inaczej ale to nieprawda.
Wynika to z naszych rozkładów emocjonalnych. Załóżmy, że rozkład taki to:
- 80% czasu czujemy się normalnie
- 10% czasu mamy euforię i super pomysły
- 10% czasu czujemy się źle.
Nie możesz realizować wyzwania w czasie, który trwa tylko 10% twojego życia! Nie będziesz w stanie zbudować w sobie takiej samej euforii i motywacji jak podczas tworzenia postanowienia noworocznego.
Co więcej pod wpływem emocji często wybieramy albo zbyt trudny albo zbyt łatwy cel. Trudnego celu nie jesteśmy w stanie wykonać, a łatwego w ogóle nie ma sensu dotykać. Bardzo często cele są niesprecyzowane dokładnie, podjęte grupowo ze zrzuconą odpowiedzialnością na przyjaciół.
Hazardzista Dan Bilzerian założył się z milionerem Bill Perkinsem (oboje amatorsko grają w pokera na wysokie stawki), że przejedzie 300 mil z Las Vegas do Los Angeles na rowerze w ciągu 48h. Trasa w większości prowadziła po pustyni. Stawka 1,2 mln dolarów. Większość zainteresowanych nie wierzyła w możliwość wykonania zakładu. Jednak Bilzerian postanowił wziąć zakład na poważnie - wynajął Lance'a Armstronga do pomocy w treningach rowerowych, dostał od niego wiele wskazówek jak przetrwać na pełnej słońca pustyni. Podczas samej jazdy korzystał z pomocy samochodu, który jadąc przed nim tworzył tunel podciśnienia. Oczywiście wygrał zakład bo się dobrze przygotował.
Cele
Psychologia sportu mówi o dzieleniu celów na dwa podstawowe - wynikowe i mistrzowskie.
cel wynikowy - jest powiązany z wynikiem czyli np. wygraniem turnieju. Błędnie większość z nas w życiu stawia sobie tylko cele wynikowe. To powoduje stres, zagubienie podczas występu/dążeniu do celu.
cel mistrzowski - jest standardem wykonania zadania czyli mniejszy cel nastawiony na poprawę jednego małego elementu planu. Wykonując swój plan powinieneś skupić się na małych celach mistrzowskich, które w efekcie budują całość - cel wynikowy.
W sporcie stawianie drużynie celów pobocznych odwraca ich uwagę na wyniku, zmniejszając stres, a co za tym idzie błędy w grze.
Gram amatorsko w hokeja na lodzie. Co mogę zrobić, żeby wspomóc drużynę w osiągnięciu celu wynikowego? Ustaliłem sobie mały cel mistrzowski. Tym celem było zbudowanie silnych nóg oraz rąk. Podstawowymi ćwiczeniami były pompki oraz przysiady. Już po miesiąc było widać efekty w postaci silniejszych strzałów, lepszej stabilności na lodzie i gry ciałem, co jest cegiełką budującą przewagę całej drużyny.
Artykuł napisany na podstawie badań Leszka Badurowicza przedstawionych w książce "Mental Edge".