Siedzę już półtora godziny przy tym cholernym tekście, a jedynym efektem moich wysiłków jest jedno zdanie. Poprawione już z trzydzieści razy. A i tak nie bardzo mi odpowiada. Co się ze mną dzieje? Czemu nie mogę naskrobać kilku porządnych zdań na ten temat? Przecież zazwyczaj przychodziło to o wiele łatwiej…
Mój mózg pracuje ewidentnie na zwolnionych obrotach, a wkurzenie rośnie. Robię sobie pięć minut przerwy na przejrzenie postów innych osób. Łudzę się, że w ten sposób znajdę jakąś inspirację. Niestety, dochodzi tylko irytacja. Tyle świetnych wpisów innych użytkowników, a ja ciągle nie mogę nawet zacząć swojego tekstu…
Z nostalgią wspominam momenty, gdy pomysły same rodziły się w mej głowie, a ich efektem był potok słów pojawiających się w edytorze tekstowym, układający się w miarę dobry artykuł. Teraz mój stan nie pozwala na sklecenie dwóch sensownych zdań. A gdy już coś wystukam na klawiaturze, to jest to strasznie wymuszone. I czuję to czytając.
Tak nie może być…
Kończę pić kawę, z nadzieją, że ona mnie pobudzi do działania. Obawiam się jednak, że to nie w tym tkwi problem. To nie jest zwykłe chwilowe zmęczenie i brak weny. To coś gorszego, utrzymującego się od paru dni.
Ta niemożność tworzenia jest dla mnie dobijająca…
Jeszcze ta pieprzona praca magisterska jest do napisania. Ta myśl gdzieś tam się z tyłu do mnie dobija. Ślęcząc tak bezproduktywnie przy biurku marnuję tylko czas. Nie dość, że nie napiszę nic na Steemit, to jeszcze nie zrobię postępów przy magisterce.
Mam ochotę czymś rzucić.
Energia totalnie już ze mnie uszła. Jedyne o czym marzę to się zdrzemnąć. Tak z pół godzinki. Albo lepiej ze trzy dni… Może wtedy znów nabiorę sił i ochoty do działania. Sen jednak w tej chwili odpada. Jest już południe, a ja muszę się zacząć przygotowywać do pracy na drugą zmianę. Chcę się utrzymywać w Krakowie, więc trzeba jakoś zarabiać. Przy fizycznej pracy przynajmniej odpocznę od pisania i komputera.
A jednak nie. Nie odpocznę. Nie dość, że w pracy jest dosyć ciężko, to dobijają mnie myśli, że mam tak mało czasu na wszystkie obowiązki. Na Steemit nie daję rady nawet regularnie publikować…
Nie jest dobrze.
Nadeszły cięższe dni, a ja mimo prób mobilizacji nie za bardzo wyrabiam. A gdy już nawet mam wolną chwilę by popracować nad jakimś artykułem, to wtedy znużenie jest zbyt duże i pomysłów jak na lekarstwo...
Zmęczenie materiału.
Tak bym określił swój aktualny stan. Jestem obciążony różnymi rzeczami i powoli pękam. Żeby nie ulec zniszczeniu odkładam na później inne obowiązki, w nadziei, że kiedyś nastąpią lepsze dni.
Ustanawiam priorytety.
Przez wiele miesięcy po prostu olewałem tworzenie mojej pracy dyplomowej, ale za to sporo publikowałem na platformie Steemit. Czy teraz żałuję? Na pewno nie. Przez te kilka miesięcy niezwykle się rozwinąłem i naprawdę sporo zyskałem. Jednak teraz nadeszła pora, że muszę zmierzyć się z magisterką. Promotor i prowadzący seminaria dyplomowe przyparli mnie w zasadzie do muru. I chociaż wolałbym tworzyć artykuły, to konieczne jest, bym najpierw uporał się z pracą naukową.
Jakieś postępy jednak są. Chcę jak najszybciej skończyć jej pisanie, by móc wreszcie odetchnąć.
Odpocząć. Zregenerować się. Oczyścić umysł. Pozbyć się niepotrzebnych obciążeń.
A potem skupić się na tym co naprawdę lubię. Na genialnej społecznościowej zdecentralizowanej platformie jaką jest Steemit.
Muszę zachować spokój. Dać sobie czas. Wzmocnię materiał i nie straszne mi będą przeróżne obciążenia. Osiągnę taką równowagę, przy której moja wytrzymałość będzie największa.
Nie pęknę.
A jeśli nawet, to szczeliny uzupełnię adamantium. I stanę się niezniszczalny. A każde zmęczenie będzie co najwyżej chwilowe.
Dobra. Koniec tych rozmyślań.
Pora brać się do działania!
Post zgłaszam do 28 edycji „Tematów Tygodnia” jako luźne nawiązanie do tematu nr 1: Zmęczenie materiału.
Źródła grafik: https://pixabay.com
Zapraszam na mojego bloga: http://zkusiorabani.pl/
oraz do polubienia strony na FB: https://www.facebook.com/zkusiorabani/
Jeśli tylko Ci się spodobało zostaw upvote i komentarz :) Będę niezmiernie wdzięczny :) Możesz także obserwować mój profil, by nie przegapić kolejnych postów!